In 2022 zijn meer inwoners tevreden over het meedoen aan de Groningse samenleving dan in 2020, uitgedrukt in een rapportcijfers gaven de inwoners in 2020 zichzelf gemiddeld een 6,8 en in 2022 een 7,0. Mogelijk zien we hier een effect van corona. Met deze vraag ontstaat een algemeen beeld van hoe mensen hun deelname aan de samenleving, en het maatschappelijke verkeer daarbinnen, in brede zin ervaren en waarderen. De verschillen tussen buurten, wijken en dorpen binnen de gemeente zijn klein.
Van de inwoners heeft 34 procent het gevoel dat zij (te) weinig mensen in hun omgeving hebben waarmee zij écht kunnen praten.
Op gemeentelijk niveau en ook in de buurten en wijken is er in 2022 een gunstige ontwikkeling zichtbaar ten opzichte van de voorgaande metingen in 2018 en 2020.
Naast de mate waarin mensen diepgaande relaties hebben, is ook gekeken in welke mate inwoners van de gemeente Groningen sociale steun ervaren uit hun omgeving. In 2022 gaf 85% van de volwassenen aan voldoende mensen te kennen die ze om hulp of advies kunnen vragen als daar aanleiding voor is. Dit is vrijwel gelijk aan het percentage van 86 en 87% in 208 en 2020. De percentages in buurten, wijken en dorpen lopen minder uiteen dan bij het ‘écht kunnen praten’.
Het risico op sociale en/of emotionele eenzaamheid onder volwassenen (en ouderen) wordt ook door de Gemeentelijke Gezondheidsdienst (GGD) onderzocht. In de gezondheidsenquête vormen meerdere vragen* samen een eenzaamheidsscore. Ongeveer 47,5% van de volwassenen (19 jaar en ouder) van de gemeente Groningen had in 2020 een verhoogd risico op eenzaamheid. Dit is iets hoger dan het gemiddelde van 46,5% in Nederland. In 2016 bedroeg dit voor Groningen 40% en voor Nederland 43%. De ontwikkeling in Groningen is dus negatiever geweest.
* Het echt kunnen praten en om advies kunnen vragen zijn onderdeel van de vragen